Bali: Padangbai en Ubud

Mijn laatste drie weken in Indonesie heb ik doorgebracht op Bali.Het is echt een heel mooi eiland met zoveel verschillende uitersten. Dus heb ik hier weer van alles beleefd, gedaan en met name heel erg genoten.

De volgende morgen, na mijn heftige boottochtje vanaf Lombok, de plaats Padangbai wat verkent. Het is een rustig vissersplaatje met wat strand, leuke restaurantjes en natuurlijk een nieuwe religie: het Hindoeisme. Waar heel Indonesië moslim is, is Bali het enige eiland waar bijna 90% Hindoe is. Overal zie je op straat kleine offers voor de deuren liggen, zijn er tempels waar mensen offers kunnen brengen, staan er bomen met een doek omheen gewikkeld die dan heilige bomen zijn en waar ook offers gebracht worden. mensen in klederdracht op scooters op weg naar een tempel. Het is allemaal erg mooi om te zien. Bali zelf is qua natuur ook weer anders dan de andere eilanden waar ik geweest ben. Het is hier ook erg groen maar hier zie je veel meer fel gekleurde bloemen die ik op de andere eilanden niet ben tegen gekomen. En hier op Bali zijn heel veel (mooie) rijstvelden en rijstterrassen. De volgende dag heb ik een scootertocht gedaan met een gids door het noordoosten van Bali waarbij we van de toeristische paden zijn afgeweken. Het was wel weer even opletten geblazen met het verkeer maar ben weer veilig thuisgekomen. 's Middags naar een secret beach geweest met enorme golven en "drink met je billen bloot melk uit een kokosnoot" maar lekker was het niet. Maar heb ik dat ook weer eens geproeft.

Met de Nederlander van het broodje kroket ben ik 13 januari vertrokken naar de plaats Ubud. Hij moest in Ubud nieuwe spullen kopen voor zijn snackbar en ik had een gratis lift. Ubud (bekend van de film Eat, Pray, Love) is dus het spirituele hart van Bali. Hier komen zweverige yogatypes, 35+ die opzoek zijn naar zichzelf en meer van dat soort hippie types. Maar ze hebben hier ook onwijs veel leuke winkeltjes dus ik heb me heel hard moeten inhouden om niet gelijk al mijn geld hier uit te geven. 's Avonds met de NLer wezen eten bij het beste restaurant van Ubud en daar een zeer klein, maar heel lekker biefstukje gegeten. De volgende dag ben ik samen met de NLer en een Indonesische vriend van hem inkopen gaan doen voor zijn snackbar. Echt grappig om te zien hoe dat er aan toe gaat want over alles moet je dus onderhandelen en de helft hebben de mensen hier niet op voorraad waardoor ze moeten nabestellen blablabla. Toen we alles hadden zijn we gaan lunchen bij een restaurant met een prachtig uitzicht op één van de bekenste rijstterrassen van Bali. Dit terras ligt aan een straat en vanaf daar heb je uitzicht op de rijstterrassen, wil je als toerist door deze straat rijden dan moet je tol betalen terwijl de locals dit niet moeten. Echt typisch Indonesisch. Maar met name rond Ubud zijn hele mooie rijstvelden en -terrassen te vinden. Na de lunch is de NLer weer terug gegaan naar Padangbai en heb ik een heerlijke massage genomen. Dat is ook iets typisch voor Bali dat je overal massagesalons hebt en de behandelingen zijn omgerekend echt spot goedkoop. Een massage van één uur kost gemiddeld €5!! Soms duurder, soms goedkoper. Dus in mijn afgelopen drie weken heb ik ook bijna iedere dag een massage genomen, heerlijk die luxe :) In de avond heb ik een Balinese dansvoorstelling bijgewoond in Ubud Palace. Echt schitterend met hele mooie kostuums en de dans is heel moeilijk om uit te voeren want de vingers bewegen zo, je linkervoet moet zus staan, je rechtervoet zo, je ogen moeten naar die kant kijken en dat alles bij elkaar betekend dan weer iets. Heel indrukwekkend.
De volgende dag ben ik tijdens een wandeling in een tempel een aardige vrouw tegengekomen uit Londen, Natasha, en daar heb ik nog vier dagen mee doorgebracht in Ubud. Jeej ik heb weer aanspraak. Samen zijn we naar Monkey Forest geweest. Dit is een groot bos vol met van die kleine apen maar ik was telkens als de dood dat ze iets van me afpakten en dat je het niet meer terug ziet. Sommige mensen hadden ook bananen gekocht maar die apen springen gewoon op je zodra ze weten dat jij eten bij je hebt. Eentje was er ook op mij gesprongen maar ze hebben kennelijk geen nagels, wat ik wel dacht, dus ik ben met de schrik vrij gekomen want ze hebben niks afgepakt. 's Avonds heb ik mijn spullen opgehaald waar ik sliep en ben toen naar de accomodatie van Natasha gegaan want dat was wat luxer dan waar ik zat.
Weer een nieuwe dag met nieuwe avonturen en die beleefde ik al in de morgen. Natasha had een kookles en ik wou een wandeling gaan maken door de rijstvelden. Na al tegen tig Indonesiërs gezegd te hebben dat ik geen transport nodig had kwam ik er eentje tegen die vroeg of ik Middelburg kende. Ik natuurlijk verbaasd maar het bleek dat zijn broer daar woonde en dat die Indonesiër in maart daar naar toe ging. Dus ik een tijdje met hem gepraat en hij vond me zo lief en behulpzaam dat hij met zijn auto mij wel een rondrit wou geven door de rijstvelden (Let op Joyce, geen enkele Indonesiër doet iets gratis maar ik wil ze niet allemaal over één kam scheren dus ik gaf hem een kans). Hij heeft me inderdaad mooie rijstvelden laten zien maar onderweg toch maar eens gevraagd of hij nou wel of geen geld wou. Wel dus, 90.000 roepia maar dat was enkel voor de benzine want de auto was van zijn baas en anders ging die vragen stellen (hij had vandaag een vrij dag en werkt als tourgids). Dus ik zeg ja is goed maar ik dacht dus mooi niet. Want voor 100.000 roepia heb je zowat een volle tank en daar kan je bijna een hele dag van rond rijden. Dus bij aankomst in Ubud, na ongeveer drie uur te hebben gereden, geef ik hem 50.000 roepia (nog steeds veels te veel maar vooruit). Dus hij zegt nee het is 90.000. Dus ik zeg belazer lekker iemand anders met je 90.000, hier heb je 50.000 en veel plezier ermee! En zo ben ik snel uitgestapt en weggelopen hahaha. Echt schitterend gewoon. Maar na anderhalve maand weet je gewoon dat ze je enkel zien als dollar teken en je belazeren bij alles wat je wilt kopen of doen. De overige dagen in Ubud lekker wat geluierd aan het zwembad, bij een genezend vrouwtje langs geweest (volgens mij ook enkel geldklopperij), nog een dag een scooter gehuurd en samen met Natasha naar de tempel in Lake Bratan gereden en de rijstvelden in Jatiluwih (was echt heel mooi), massage, massage, massage en toen vertrokken na mijn volgende bestemming: Sanur.